இப்போது நான்
என் ஊரில் இல்லை
இது பலாப்பழக் காலம்
முற்றத்தில் நிற்கும் தேன் வருக்கை
கமழத் தொடங்கியிருக்கும்
பகலில்
கடுவனும் மந்தியும்
பெற்றத்தோடு வந்து
கடித்து குதறி தின்றுவிட்டு
சவனியை
மூடெல்லாம் சிதறியிருக்கும்
இரவில்
கரடியும் பழமணியும்
தனித்தனியே வந்து
தடம் தெரியாமல் தின்றுவிட்டு
நகக் கீறலை
மரமெல்லாம் விட்டுபோயிருக்கும்
பூவைகள் கூட்டமாக வந்து -
சத்தியத்திற்கு கட்டுப்பட்டு
சிறு காம்பில் தொங்கும் பெரும் பழத்தின்
முற்றிய வெடிப்பின் இடுக்கில்
ஒவ்வொரு கொத்து கொத்திவிட்டு
திடுக்கிட்டு திடுக்கிட்டு பறப்பதை
கடந்த பலாப்பழக் காலத்தில்
நான் கண்டு ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன்
இந்த நகரச் சாலை ஓரத்தில் ஒருவன்
பலாப்பழங்களைக்
கடை விரித்திருந்தான்
பலாப்பழம்… பலாப்பழம்… என
கூவிக் கொண்டிருந்தான்
அவன்
பிளந்து காட்டிய பலாவில் ஊடுருவி
என் மலை ஊருக்கே போய்விட்டேன்
நான் எதுவுமே வாங்கவில்லை
சீக்கிரமாக கடந்து போய்விட்டேன்
அப்படியே நாலே எட்டில்
பலாப்பழக் காலத்தையே கடந்து போய்விட்டேன்
ஆனாலும் இன்று
அந்த முற்றத்தில் நிற்கும்
தேன் வருக்கையின் பால் கறை
என் கைகளில் ஒட்டியது
நான்
அதன் மஞ்சள் வண்ணத்தைப் பார்த்தேன்
அதன் இழுமெனும் மணத்தை நுகர்ந்தேன்
அதன் தீம் சுளையை சுவைத்தேன்
- - திவ்யா ஈசன்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக