மெளனம் மட்டுமே மிச்சமிருக்கிறது

கண் பார்வையில்
போதையேற்றும்
மதுக் குவளை நீ...

மென் நகையில்
சிக்கவைக்கும்
குத்தீட்டி வலை நீ…

நான் தொட்டுப்பார்க்க
கூச்சப்படும்
சித்தினிச் சிலை நீ…

வெட்கத்தால்
ஆசையை அடக்கிவைத்த
ராங்கி  நீ…

செருக்கால்
தன்னையே கட்டிவைத்த
வலிதாங்கி நீ…

வாழ்க்கை என்னும் சதுரங்கத்தில்
ராஜாவுக்கு செக்கு வைத்த
ராணி நீ…

ஆறு வருடம் மெளனம் சாதித்ததில்
இருவருமே சாதனையாளர்கள்தான்

 

             - மகேஷ் பொன்

கலைந்து போன தாவணிக் கனவு

நீ மட்டும்தான் அழகியாய் இருந்தாய்

நண்பர்களிடம் சுவாரஸ்யம் மாறாமல்
வர்ணித்துக்கொண்டே இருப்பேன்
நீதான் நீயேதான் பேரழகி என்று

உன் காதோரம் பூனைமுடி இருந்தது
கலர்கலராய் ஸ்டிக்கர் பொட்டு வைத்திருந்தாய்
மல்லி மணக்க மணக்க கடந்து செல்வாய்
நீ பேசினால் மெட்டெடுத்து பாடுவது போலிருக்கும்
என்னைப் பார்த்தவுடன் அந்த கண்கள்
ஒரு பட்டாம்பூச்சியைப் போல் படப்படக்கும்
உன் வலக்கண்ணத்தின் வழவழப்புக்கு
ஒரே உவமை உன் இடக்கண்ணம்தான்
நீலப் பாவடையும் வெள்ளைச் சட்டையும்
தேவதையின் உடையென்றே எண்ணியிருந்தேன்
உன் பெயர் கிறுக்கப்படாத புத்தகங்கள்
ஒருபோதும் பாடத்திட்டமாக இருந்ததில்லை
சனி ஞாயிறு சிறப்புவகுப்புக்காக போராடுவேன்
என் கனவுலகில் நீயே வழிய வருவாய்
மனசுக்குள் இளையராஜா பாடிக்கொண்டே இருப்பார்

இன்றுதான் கடைசியாய் பார்க்கிறேன்
என்றறியாத பிரிவு உபச்சார நாளன்று
நீலம்- மஞ்சள் தாவணியில்
நீள் சடையில் மல்லிகைச் சூடி
மைப் பூசியக் கண்ணில்
மையல் தெறிக்க தெறிக்க
வெள்ளிக் கொலுசுகள் சினுங்க
பள்ளியை இந்திரலோகமாக்கி
நீ ரம்பை ஊர்வசி மேனகையாகி
அங்கும் இங்கும் உலவினாய்
பத்து முடித்து இருபது ஆண்டுகளாயிற்று
இன்னமும் அதே நீலம்- மஞ்சள் தாவணியில்
அப்படியேதான் என்னுள் உலவிக்கொண்டிருந்தாய்
ஏதேச்சையாக ஷாப்பிங் மால் வாசலில்
காளியம்மன் சாயலில் இருந்த
அந்த பெண்ணை பார்க்கும் வரை

 

- மகேஷ் பொன்

என் காதல் என் உரிமை

காதல் என்றவுடன்
நீதான் பூமரமாகி
என் மீது பொழிகிறாய்
நீதான் நறுமணமாகி
என் சுவாசம் நிறைக்கிறாய்
நீதான் வண்டாகி
என் கனிமனம் குடைகிறாய்
நீதான் பட்டாம்பூச்சிகளாகி
என்னை சுற்றிப் பறக்கிறாய்
நீதான் பூங்காவாகி
என்னில் அழகுற விரிகிறாய்
வான் என்றவுடன் முகிலும்
இரவு என்றவுடன் நிலவும்
பொங்கல் என்றவுடன் வடையும் கூட
ஞாபகத்தில் வரும்போது
உன்னை மட்டும் மறக்கச் சொல்கிறாயே
ஒன்று செய்
காதல் என்ற வார்த்தையை
உலக வழக்கிலிருந்து அழித்துவிட்டு வா
மறக்க மட்டுமல்ல
வெறுக்கவும் செய்கிறேன்
எண்ணெய் தீர்ந்தால் அணைந்துபோக
என் காதல் ஏற்றிவைத்த தீபம் அல்ல
உன்னை சுற்றியே பற்றி எரியும்
ஓர் அணையா சூரியன் அது
போடா டேய் உன் ஆற்றுதல் எல்லாம்
அதன் மீது ஊற்றும்
ஒரு வாளி தண்ணீர்தான்

 

- மகேஷ் பொன் 

பிரிதலும் அதன் நிமித்தமும்

நீ உடன்வராவிட்டால் வாழ்வேயில்லை
யென்றொரு காலம் இருந்தது
விட்டு வெகுதூரம் வந்துவிட்டேன்
ஆயினும் நான் இன்னமும் வாழவேயில்லை
பாலைவனப் பயணி ஒருவன்
நீர்க்குடுவையைத் தவறவிட்டுவிட்டு
எத்தனைத் தூரம் போய்விட முடியும்
சுற்றும் முற்றும் எங்கும் பசுமையேயில்லை
தொண்டை அடைத்துச் சொல்கிறேன்
உயிர் மட்டும்தான் மிச்சம் இருக்கிறது
ஒரு ஒட்டகத்திலோ ஹெலிகாப்டரிலோ
என் வாழ்விற்குள் வந்திறங்கி
என்னைக் கூட்டிப்போ என் பேரன்பே…

 

 - மகேஷ் பொன்

99வது முறை வாழ்வைத் தொடங்குதல்

என் திக்கற்ற அன்பை
பேருந்தேறி அலையவிடுகிறாய்
தொலைப்பேசாமல் பதறவிடுகிறாய்
என் வக்கற்ற கற்பை
கொஞ்சம் குலையவிடுகிறாய்
இதோ இதோவென கதறவிடுகிறாய்
நீ வழக்கம் போல் தொலைந்து
இம்முறை மாதங்கள் கடந்துவிடவே
நான் றெக்கை விரித்தப்போது
என் வானம் மேலும் விரிந்தது
வீட்டிலிருப்பது என் வாசம் மட்டும்தான்
வழிகள் நிறைய திறந்துகொண்டன
இதோ திரும்பிவிட்டாயே புதுப்பொலிவுடன்
ஆனாலும் எனது வழிகள் மட்டும்
அதே முட்டுச்சந்தில்தான் போய் முடிகின்றன
என்வாழ்வு உன் ஆடுகளமாய்ப் போனதால்
மீள மீள விளையாடுகிறாய்
ஒன்றாய் வாழ்வோமென்று கோல் போடுகிறாய்
இனி எங்கே வாழ்வது? ஒன்றாய் இருப்போம்!

 

- மகேஷ் பொன் 

ஒன் பை டூ தோழியே

ஒருகளித்து சாய்ந்துறங்கும்

ஒருதோளை உருவினான்
எந்த தோளில் சாய்ந்தால்
மனம் வெறுமைக் கொள்ளுமோ
அந்த தோளை உருவினான்
உன் காதலன் துரோகமிளைத்தால்
நான் மகிழ்ச்சிக்கொள்வேன்

 

- மகேஷ் பொன்

அவள் ஸ்கூட்டியின் பெயர் TN72BF5008

பிற்காலத்தில் பெயர் சொல்லும்படியாக

விரிவான கொள்கைநெறியுடன்

ஒரு டிரஸ்ட் ஆரம்பிக்கலாம்…

முடியாமற் போனால்

ஓரிரு கவித்தொகுப்புகளைப் பிரசுரிக்கலாம்…

செத்தப்பிறகு கொல்லிப்போட,

கண்ணீர்விடக்கூட ஆளிருக்கும்…

பிறக்காமலிருக்க எனக்கொன்றுமில்லை.

என் மனைவி பங்கேற்கும் மணவீட்டில்

அதிகம் பேசும் உறவினர்களின் வாயடைக்க

ஒரு ஒட்டு பிளாஸ்த்திரி பிறக்க வேண்டும்…

அப்படியே அட்வைஸ்களின் நாவறுக்க

அவளுக்கொரு கூர்வாள் பிறக்க வேண்டும்…

அவள் நீலநிற ஸ்கூட்டியில் எழுத

ஒரு தமிழ்ப்பெயர் பிறக்க வேண்டும்…

என் அம்ம முகத்திலும்

அவ அப்பன் முகத்திலும்

ஒரு சொரிநாய் முத்திரம் பெய்யட்டும்

இப்போது அவர்களுக்கது தேவையாயிருக்கிறது 

 

- மகேஷ் பொன்

பரிதாபங்களில் ஒன்று

தளர்வு அளிக்கப்பட்டது;
தொழில் செய்யலாமென்று…

கட்டுப்பாடு இருக்கிறது;

முகக்கவசம் கையுறை தவிர்த்து

எல்லாம் கழைந்துவிட்டேன்

சமூக இடைவெளியுடன் புணர்…

 

- மகேஷ் பொன்

அலுவல்

நிறைவேற்றுவதற்கு

கொஞ்சம் நேர்மை போதும்…

எல்லாம் சரியாகதான் இருந்தது

அனுப்புநர்

பெறுநர்

பொருள்

வேண்டுதல்

நாள்

இடம்

இப்படிக்கு உறையூட்டுடன் – என…

கோரிக்கை நிராகரிக்கப்பட்டது

இப்படிக்கு உண்மையில்லையென்று!

 

- மகேஷ் பொன்